Nooit of nooit zo veel waardering gekregen zoals deze keer. De ouders op een van de twee plekken waar we ze tijdens de laatste zendingsreis als groep in Napak ontmoetten wachtten urenlang terwijl we een bezoekje brachten aan de andere kinderen. Ze dansten en jubelden wanneer we aankwamen. Terwijl ik uit de auto stapte tilden de vrouwen me letterlijk op tot in de klas waar de kinderen waren. Ze hebben zo een diepe erkentelijkheid voor iedereen die hun ondersteund heeft met voedsel en andere zorg tijdens de lockdown, dat wordt gewaardeerd en getoond!
De plaatselijke CDO (community development officer) die ons vergezelde naar elk gebied dat we bezochten vertelde ons dat Koinonia’s ondersteuning aan de kinderen en hun familie, de enige is die gestart maar ook gebleven is doorheen al de moeilijkheden die covid met zich meebracht. Waarlijk de enige organisatie die tijdens de Lock down in heel de regio hulp bleef verlenen. Zoals deze man het verwoordde; het redde letterlijk levens en maakte dat hele families gespaard werden te eindigen op de straten van Kampala, Kenia en noem maar op om daar zoals velen in erbarmelijke omstandigheden te moeten overleven of uiteindelijk zelfs door ontbering te sterven.
