Dit project begon in december 2000, toen twee zendelingen in Oeganda enkele straatkinderen ontmoetten en hen wilden helpen door een eenvoudige maaltijd te schenken. Ze baden samen met de kinderen opdat de voorziening van hun dagelijks voedsel nooit zou ophouden. In de weken daarna organiseerden ze een dagelijkse maaltijdbedeling met hieraan gekoppelde ondersteuning.
Desalniettemin leefden deze kinderen nog steeds op straat en was er dringende behoefte aan verdere actie en begeleiding. In 2006 opende het eerste opvang- en rehabilitatiehuis van Koinonia voor straatkinderen in Oeganda zijn deuren, in Nyakabande, Kisoro. Met dit huis kregen de kinderen een vaste, veilige verblijfplaats. Het centrum biedt momenteel onderdak aan 24-48 kinderen en extern allerlei diensten en ondersteuning aan tal van kinderen en families.
Hoe het begon…
In augustus 2000 stuurde Koinonia een groep voor zending naar Oeganda. Diep geraakt door de nood en behoeften in Kisoro, het op twee na armste district in het zuiden van het land, zochten ze ondersteuning in België en keerden in december 2000 terug voor verder onderzoek. Op dat moment kwamen ze de eerste straatkinderen van de stad tegen (zie foto). Er waren 22 jongens. Ze overleefden op de afvalresten van hotels, bedelen, incidenteel informeel werk en andere middelen zoals metaal verzamelen dat ze op straat vinden te verkopen, stelen en dergelijke.
De twee zendelingen namen ze mee voor een maaltijd naar een plaatselijk restaurant en baden met hen dat ze nooit geen eten meer zouden moeten missen. Toen ze vertrokken, zorgden ze, onder de hoede van plaatselijke kerken, dat er voldoende middelen waren om hen een maand lang van eten te voorzien. Toen ze terugkwamen in België, hebben ze een financiële regeling getroffen zodat de kinderen elke dag een warme maaltijd kregen.
Alhoewel de kinderen nog steeds op straat leefden, werd er kleinschalige ondersteuning en begeleiding d.m.v. de maaltijden en het contact, voorzien. Verschillende van die kinderen werden geholpen om terug naar huis of naar school te gaan.
Voedsel is een basisbehoefte …
De dagelijkse maaltijd was een eerste stap in de goede richting, maar er was echt behoefte aan huisvesting voor de kinderen, een veilige basis waar ze konden verblijven en individueel in hun behoeften kon voorzien worden.
Maar drie jaar lang konden we het alleen bij het eten houden. Op een bepaald moment was er een onderbreking in de dagelijkse maaltijden vanwege financiële tekorten. Twee van onze kinderen overleefden deze vreselijke tijd niet.
Maniragaba, één van hen, werd door nachtwakers doodgeschoten toen hij het dak van een huis binnendrong om te stelen. Emmanuel werd doodgeslagen toen hij werd gevonden met gestolen goederen …
Ieder kind is kostbaar!
Het gebrek aan voedsel, iets wat onze samenleving als vanzelfsprekend beschouwt, kan kinderen inderdaad leiden tot diefstal en misdaad in arme en minder ontwikkelde delen van de wereld. In de periode dat het maaltijdbedelingsprogramma niet financieel kon worden ondersteund, werd het contact met de kinderen en degenen die hen steunden, onderbroken wat leidde tot een verminderde moraal. De meesten stopten in die periode ook met school.
Een nieuw begin…
Het verlies van twee kinderen raakte heel het team van Koinonia en zette iedereen vastbesloten aan tot actie: we laten niemand meer achter! Begin 2004 begon Koinonia met de eerste systematische sponsoring en benefietacties onder elkaar om fondsen te werven, Het maaltijdbedelingsprogramma werd opnieuw opgestart en nog meer, werd er aan persoonlijke dossiers van de kinderen gewerkt met een gestructureerd plan voor elke kind naar gelang hun afkomst, achtergrond en toestand.
In augustus 2004 ging Koinonia een mogelijke huisvestiging met de lokale autoriteiten onderhandelen. Bijna een jaar later werd er een oud huis met een stukje land toegekend.
Eindelijk een huis …
Na lange onderhandelingen hebben de districtsautoriteiten van Kisoro een oud gemeenschapshuis ter beschikking gesteld aan Koinonia en de straatkinderen (zie foto’s). In ruil zou de organisatie alle renovatiewerkzaamheden op zich nemen.
Inmiddels werd er in het thuisfront gewerkt om alle krachten te bundelen en hiervoor een budget bij elkaar te krijgen. Met weinige handen en mogelijkheden maar met veel ijver, overtuiging en geloof is het gelukt ook. In juni 2005 tekende Koinonia een officiële overeenkomst en op 30 juli 2005 zijn de werkzaamheden begonnen!
De straatkinderen van Kisoro hadden uiteindelijk een verblijfplaats. Van daaruit wordt aan hun levens en toekomst gewerkt.
In maart 2008 zijn de eerste straatmeisjes opgenomen.
In 2014 werd er een apart huis voor hen opgericht.
Naast het huis in Nyakabande blijft Koinonia onverminderd uitreiken naar de straatkinderen van Kisoro met wekelijkse maaltijden waardoor het team van Koinonia met hen in contact komt en ze helpt om weer naar school te gaan, naar huis of voor opname in het tehuis te komen.