Napak, in het noorden van Oeganda, met zijn verzengende temperaturen, is de droogste en armste regio van het land. De mensen die daar wonen, worden beschouwd en behandeld als verschoppelingen. Ze worden aan hun lot overgelaten, terwijl deze regio is geplunderd en verarmd door oorlogen en geteisterd door epidemieën, waaronder
4.000 kinderen uit Noord-Oeganda (tussen 4 en 18 jaar oud) zijn door mensenhandelaars naar de hoofdstad gebracht. Daar worden ze gedwongen om elke dag te bedelen. Ze worden uitgebuit en misbruikt en krijgen nooit het leven dat hun was beloofd. De politie probeert ze van de straat te halen,
Om de nodige voedselpakketten en andere benodigdheden aan onze kinderen in Napak, Noord-Oeganda, te bezorgen, trotseert hij weersomstandigheden, coronasituaties en andere moeilijkheden, soms met gevaar voor eigen leven! Op deze manier bezoekt hij onze kinderen regelmatig, zelfs wanneer niemand zich in het gebied waagt.
Ondertussen moesten we afscheid nemen van twee van onze jongens die het project hebben verlaten. Knappe jongens met goede vooruitzichten, onherkenbaar vergeleken met de kinderen die we ooit in totale wanhoop op straat hebben gevonden. Beiden hebben al werk gevonden terwijl ze nog in opleiding waren of wachtten op hun
Een kort bericht van Simon over hoe hij het werken met straatkinderen ervaart. Simon is in Masulita Children Village aangesteld als begeleider van de kinderen die daar enige tijd worden opgevangen voor rehabilitatie. Dit voordat ze terugkeren naar Napak, en
Beste lezer, Na vele jaren achter de schermen te hebben gewerkt, raakte ik steeds meer betrokken bij en verbonden met Koinonia, en in het bijzonder met de straatkinderen in Oeganda. Mijn naam verraadt mijn Spaanse roots, en dat draagt bij aan mijn gepassioneerde karakter. Bijvoorbeeld, mijn hart voor de straatkinderen...
Beste lezers en beste sponsor, Mijn naam is Joshua. Ik ben nu 16 jaar oud. In juli 2015 werd ik voor rehabilitatie naar het Koinonia-project voor straatkinderen gebracht. Ik was toen 11 jaar oud . In 2018, na tweeënhalf jaar, was mijn residentiële rehabilitatie voorbij.
Beste sponsor en beste lezer, Hoe gaat het met u, uw familie en vrienden in België? Ik hoop dat het met u allen goed gaat in deze coronatijd. Zelf gaat het heel goed met mij, ondanks de huidige situatie, en ik ben blij te kunnen zeggen dat God mij heeft beschermd.
Enkele nieuwtjes over onze laatste twee gesponsorde kinderen Marit en Lolengo, die na de dood van hun grootmoeder wees en hulpeloos achterbleven. Zoals u zich wellicht herinnert, werden broer en zus na een echte noodinterventie via sociale media kort na elkaar opgevangen door twee ontroerde sponsors in
Mijn naam is Rehema Nyiramutuzo, ik ben een alleenstaande vrouw van 30 jaar en heb een bachelordiploma in ontwikkeling. Ik heb gestudeerd aan het Bishop Barham College van de Kabale University in Oeganda. Ik ben geboren in een klein dorpje in Kisoro. Ons gezin bestond uit zes kinderen, vier jongens